معلم كوچك:
 
خدمات مشاوره و روانشناسي
ارائه مطالب مرتبط با روانشناسي و آنچه كه بتواند لحظاتي هرچند كوتاه موجبات دل آرامي را فراهم آورد.
دو شنبه 4 ارديبهشت 1391برچسب:, :: 5:53 ::  نويسنده : اصغري
سخت آشفته و غمگین بودم… به خودم می‌گفتم: بچه‌ها تنبل و بد اخلاقند دست‌کم می‌گیرند درس و مشق خود را… باید امروز یکی را بزنم، اخم کنم و نخندم اصلا تا بترسند از من و حسابی ببرند… خط‌کشی آوردم، درهوا چرخاندم... چشم‌ها در پی چوب، هر طرف می‌غلطید مشق‌ها را بگذارید جلو، زود، معطل نکنید ! اولی کامل بود، دومی بد‌خط بود بر سرش داد زدم... سومی می‌لرزید... خوب، گیر آوردم !!! صید در دام افتاد و به چنگ آمد زود... دفتر مشق حسن گم شده بود این طرف، آن طرف، نیمکتش را می‌گشت تو کجایی بچه؟؟؟ بله آقا، اینجا همچنان می‌لرزید... ”پاک تنبل شده‌ای بچه بد” "به خدا دفتر من گم شده آقا، همه شاهد هستند" ”ما نوشتیم آقا” بازکن دستت را... خط‌کشم بالا رفت، خواستم بر کف دستش بزنم او تقلا می‌کرد چون نگاهش کردم ناله سختی کرد... گوشه‌ی صورت او قرمز شد هق‌هقی کرد و سپس ساکت شد... همچنان می‌گریید... مثل شخصی آرام، بی‌خروش و ناله ناگهان حمد‌الله، در کنارم خم شد زیر یک میز،کنار دیوار، دفتری پیدا کرد …… گفت : آقا ایناهاش، دفتر مشق حسن چون نگاهش کردم، عالی و خوش خط بود غرق در شرم و خجالت گشتم جای آن چوب ستم، بر دلم آتش زده بود سرخی گونه او، به کبودی گروید ….. صبح فردا دیدم که حسن با پدرش، و یکی مرد دگر سوی من می‌آیند... خجل و دل‌نگران، منتظر ماندم من تا که حرفی بزنند شکوه‌ای یا گله‌ای، یا که دعوا شاید سخت در اندیشه ی آنان بودم پدرش بعدِ سلام، گفت : لطفی بکنید، و حسن را بسپارید به ما ” گفتمش، چی شده آقا رحمان ؟؟؟ گفت : این خنگ خدا وقتی از مدرسه برمی‌گشته به زمین افتاده بچه‌ی سر به هوا، یا که دعوا کرده قصه‌ای ساخته است زیر ابرو و کنار چشمش، متورم شده است درد سختی دارد، می‌بریمش دکتر با اجازه آقا ……. چشمم افتاد به چشم کودک... غرق اندوه و تأثر گشتم من شرمنده معلم بودم لیک آن کودک خرد و کوچک این چنین درس بزرگی می‌داد بی‌کتاب و دفتر …. من چه کوچک بودم او چه اندازه بزرگ به پدر نیز نگفت آنچه من از سرخشم، به سرش آوردم عیب کار ازخود من بود و نمی‌دانستم من از آن روز معلم شده‌ام. او به من یاد بداد درس زیبایی را... که به هنگامه‌ی خشم نه به دل تصمیمی نه به لب دستوری نه کنم تنبیهی یا چرا اصلا من عصبانی باشم با محبت شاید، گرهی بگشایم با خشونت هرگز... با خشونت هرگز... با خشونت هرگز...

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

پيوندها